Εισαγ. στις Αρχές Επιστ. Η/Υ Φυλλάδιο 9

Συναρτήσεις που δημιουργεί ο προγραμματιστής:

Σύνταξη:

def όνομα_συνάρτησης(παράμετροι με κόμμα ή τίποτα) :

           εντολή(-ές)

Μία συνάρτηση ξεκινάει με τη λέξη def και ακολουθεί το όνομά της. Στη συνέχεια ακολουθεί μία παρένθεση με ορίσματα (μεταβλητές) ή τίποτα μέσα της και άνω κάτω τελεία(:). Στη συνέχεια βάζοντας TAB σε κάθε εντολή μπορώ να γράψω όσες εντολές θέλω.Μία συνάρτηση είναι ένα κομμάτι κώδικα το οποίο μπορώ να το καλέσω όσες φορές θέλω μέσα σε ένα πρόγραμμα και να εκτελέσει τις εντολές που έχει μέσα του.

Παραδείγματα:Εκτελέστε τα παρακάτω παραδείγματα για να δείτε πως λειτουργούν οι συναρτήσεις:

par1_f9.py #Έναρξη της συνάρτησης defemfanise():           print ‘Το όνομά μου είναι Χρήστος’ #Τέλος της συνάρτησης #κάθε φορά που θα καλέσω την παραπάνω συνάρτηση θα εμφανίσει το παραπάνω μήνυμα emfanise() emfanise()

par2_f9.py #Έναρξη της συνάρτησης def athroisma():           a=5           b=10           athr=a+b           print ‘Το άθροισμα είναι ‘,athr #Τέλος της συνάρτησης #κάθε φορά που θα καλώ την συνάρτηση θα υπολογίζει το άθροισμα του 5 και του 10 athroisma()

Ενδιαφέρον υπάρχει όταν καλώ μία συνάρτηση με ορίσματα π.χ. Θέλω να κάνω μία συνάρτηση που να προσθέτει δύο αριθμούς. Τότε θα πρέπει να παίρνει σαν ορίσματα δύο μεταβλητές όπως στο παρακάτω παράδειγμα. par3_f9.py #Έναρξη της συνάρτησης def athroise(a,b):           athr=a+b           print ‘Το άθροισμα είναι ‘,athr #Τέλος της συνάρτησης #κάθε φορά που θα καλώ την παραπάνω συνάρτηση θα υπολογίζει το άθροισμα του a και του b athroise(30,10) athroise(33.5,34.67)

Μία συνάρτηση μπορεί να κληθεί και με μεταβλητές par4_f9.py #Έναρξη της συνάρτησης def athroise(a,b):           athr=a+b           print ‘Το άθροισμα είναι ‘,athr #Τέλος της συνάρτησης #Παίρνω δυο αριθμούς από το πληκτρολόγιο c1,c2 και καλώ την συνάρτηση με αυτούς τους αριθμούς που μου έδωσε ο χρήστης c1=float(input(‘Δώσε ένα αριθμό’)) c2=float(input(‘Δώσε έναν αριθμό’)) athroise(c1,c2)

Ασκήσεις

1. Να ορίσετε μια συνάρτηση σε γλώσσα Python, που όταν την καλείτε, να εμφανίζει το όνομά σας τρεις (3) φορές. (ask1_f9.py)

2. Να ορίσετε μια συνάρτηση στη γλώσσα Python με παράμετρο Ν, που όταν την καλείτε, να εμφανίζει το όνομά σας τόσες φορές, όσες αντιστοιχούν στην τιμή της παραμέτρου της εντολής με την οποία καλείτε τη συνάρτηση. (ask2_f9.py)

3. Να ορίσετε μια συνάρτηση στη γλώσσα Python με παραμέτρους που, όταν την καλείτε, να εμφανίζει το μεγαλύτερο μεταξύ δύο δοθέντων αριθμών (ask3_f9.py)

4. Να ορίσετε μια συνάρτηση στη γλώσσα Python με παραμέτρους τη βάση και το ύψος ενός τριγώνου που, όταν την καλείτε, να εμφανίζει το εμβαδόν του τριγώνου. . (ask4_f9.py)

ΛΥΣΕΙΣ:

1.——————————————————-

Λύση

#Έναρξη της συνάρτησης

def emfanise3fores():

          print ‘ΧΡΗΣΤΟΣ’

          print ‘ΧΡΗΣΤΟΣ’

          print ‘ΧΡΗΣΤΟΣ’

#Τέλος της συνάρτησης

#Καλώ την συνάρτηση

emfanise3fores()

2.——————————————————–

Λύση

#Έναρξη της συνάρτησης

def emfaniseNfores(n):

for i in range(n) :

          print ‘ΧΡΗΣΤΟΣ’

#Τέλος της συνάρτησης

#Παίρνω από το πληκτρολόγιο πόσες φορές θέλω να εμφανισθεί το όνομα

fores=int(input(‘Δώσε πόσες φορές θέλεις να εμφανισθεί το όνομά σου ‘))

#Καλώ την συνάρτηση

emfaniseNfores(fores)

3.——————————————————–

Λύση:

#Έναρξη της συνάρτησης

def max2arithmwn(a,b):

          if a>b :

                   print ‘Ο μεγαλύτερος είναι ο ‘,a

          else :

                   print ‘Ο μεγαλύτερος είναι ο ‘,b

#Τέλος της συνάρτησης

#Παίρνω από το πληκτρολόγιο τους δύο αριθμούς

a1=float(input(‘Δώσε τον πρώτο αριθμό ‘))

a2=float(input(‘Δώσε το δεύτερο αριθμό ‘))

#Καλώ την συνάρτηση

max2arithmwn(a1,a2)

4.——————————————————–

Λύση

#Έναρξη της συνάρτησης

def embado_trig(b,u):

          e=(b*u)/2

          print ‘Το εμβαδον τριγώνου είναι ‘,e

#Τέλος της συνάρτησης

#Παίρνω από το πληκτρολόγιο τη βάση και το ύψος

basi=float(input(‘Δώσε τη βάση του τριγώνου ‘))

ypsos=float(input(‘Δώσε το ύψος του τριγώνου ‘))

#Καλώ την συνάρτηση

embado_trig(basi,ypsos)